ی نا بسامان روزهای سرد خورشید

                    ای کشتی بر گل نشسته تخت جمشید

ای آسمان در بین دستانت نشسته

                    ای پاسبان این حریم پیر خسته

این سو و آنسو  اهرمن بیداد دارد

                    از فتنه بیگانه دل فریاد دارد

آری بپاشیدند گرد غم برویت

                       آری صدای جغد می آید ز کویت  

روزی در اینجا مجلس شاهنشهان بود

                    روزی در اینجا گردش دور جهان بود

حالا ستون ها لانه های جغد گشتند

                    سربازهایت جملگی تفسیر دردند

در دست شاهت من نمی جویم گلی را

                    حتی گل حسرت ندارد حاصلی را

می روید و شاید بهارت را ببیند

                    می آید شاید سوارت را ببیند

شاید شهی اینجا گلی از شاخه چیند

                    شاید شکوه رفته خود را ببیند

باید بیاید پهلوان آریایی

                    باید بر افرازد درفش کاویانی

باید کسی آید بساطی نو بچیند

                    شاید شکوه رفته خود را ببیند  

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: